Sloper Dennenoord Winterswijk: 'We vechten voor onze rechten'

WINTERSWIJK MEDDO - Het doet een treurig en misschien ook wel een beetje spookachtig aan. Bedrijventerrein Dennenoord, net buiten Winterswijk. Grote touringcars staan opgestapeld, het geluid van metaal klinkt en de geur van verbranding ruik je direct. Er staan nog enkele woningen, maar op andere plekken staat het onkruid meters hoog. Voor de gezelligheid komt je hier niet direct. Hoe anders was dat tientallen jaren geleden?

'We woonden hier met zestig tot zeventig gezinnen', zegt Bernard Verhaegh. Met weemoed in zijn ogen denkt hij terug aan de tijd dat hij hier als zesjarige jongen naar toe kwam. 'We woonden in Doetinchem en verhuisden naar Winterswijk'.

Kijk hier naar een video over sloper Dennenoord:

In de jaren '60 besloot de overheid namelijk dat er grote, regionale woonwagencentra moesten komen en één daarvan kwam in Winterswijk. Een paar kilometer van de kern, bij Meddo, kwam ruimte beschikbaar en op 1 mei 1970 werd kamp Dennenoord geopend. 

Het was wonen, werken en leven op Dennenoord', zegt Jan Verhaegh, zoon van Bernard. 'We gingen hier naar school, hadden een voetbalvereniging, speelden hier en mijn vader had hier zijn werk. Toen noemden we het sloop en nu heet het recycling', lacht Jan. Iedereen, ook kinderen, waren bezig met het slopersvak: 'Alles waarin geld te verdienen was, werd gesloopt. Auto's, metaal noem maar op'.

Foto's: 'Uit Leven, wonen en werken op Dennenoord, door Vereniging Het Museum'

Van woonwagencentrum naar bedrijventerrein

In de jaren '80 vond Nederland de grote woonwagenkampen niet overzichtelijk meer. Woonwagenbewoners integreerden niet en er was her en der wat gedoe. 'Hier was niet zo veel gedoe. Niet anders dan in een andere woonwijk in Nederland'. Maar de consequentie was dat er weer kleine kampen moesten komen.

Voor de bewoners van het kamp betekende dit dat een deel van hun inkomsten wegviel. Iedereen verdiende namelijk geld op de sloperij. De gemeente kwam de bewoners tegemoet. Iedereen die op Dennenoord wilde werken, moest een officieel bedrijf oprichten. 'Ondanks dat we allemaal graag naar een bedrijventerrein wilden, moesten we ons van de gemeente hier vestigen. Ze dachten op het gemeentehuis dat we het toch niet zouden redden. Het was een uitsterfbeleid', vertelt Jan zijn gedachten. In totaal werden 12 bedrijven opgericht, allemaal gericht op recycling.

Foto: 'Uit Leven, wonen en werken op Dennenoord, door Vereniging Het Museum'

Ook Bernard richtte een bedrijf op samen met zijn zoon Jan. 'We hebben grond gekocht. Eigenlijk wilden ook wij naar een bedrijventerrein, maar de gemeente vond dat we hier ook konden zitten en dus zijn we hier met een artikel 19 procedure gekomen', legt Jan uit. Dat betekent dat het bedrijf qua bestemming niet past, maar dat de gemeente het wel toe laat. 

Foto: 'Uit Leven, wonen en werken op Dennenoord, door Vereniging Het Museum'

De bedrijven op Dennenoord hielden zich allemaal bezig met recycling. De één was meer gericht op de handel, de ander was echt bezig met het demonteren van producten. 'Wij importeren en exporteren complete voertuigen zoals grote bussen, trucs en landbouwmachines. Daarnaast demonteren we die. We kunnen hier onderdelen van verkopen. Maar we exporteren bijvoorbeeld ook complete bussen', vertelt Jan. Daarnaast doet het bedrijf aan metaalrecycling en verwerken ze autowrakken. 'We zitten overal. Afrika, het Midden-Oosten, Azië, Zuid-Amerika en natuurlijk Europa. We handelen overal.' 

'Gemeente schrikt zich rot'

Het ging goed met de zaken. 'Het bedrijf ging als een raket! We wilden meer. We wilden graag een hal bouwen. Zo konden we droog staan als we aan het demonteren zijn en ook konden we dan onderdelen droog opslaan', legt Jan uit. 'En toen hadden we de poppen aan het dansen'. De familie diende een bouwaanvraag in. 'De gemeente is zich toen rot geschrokken. Toen pas zagen ze wat hier allemaal gebeurde'. 

Foto: 'Uit Leven, wonen en werken op Dennenoord, door Vereniging Het Museum'

Winterswijk kwam toen met een voorstel: totale sanering. Voorwaarde was wel: iedereen of niemand. Iedereen wilde vertrekken en de provincie en een projectontwikkelaar werden benaderd. 'Het was eigenlijk bijna allemaal rond. Tot de financiële crisis uitbrak', aldus Bernard. Nu, tien jaar later is een aantal bedrijven vertrokken, met geld van de overheid. Wat rest zijn nog drie bedrijven. Verhaegh Trading B.V. is veruit de grootste.

Overlast in buurt

In die tijd heeft ook de buurt zich gemeld. Ze ervaren overlast. Lawaai, stank, veel verkeersbewegingen. En als je de omgeving bekijkt dan snap je de overlast. De bedrijven liggen tegenover een recreatieplas ('t Hilgelo) en daaromheen zou je rust en ruimte verwachten. 'Wij produceren ook veel lawaai', zegt Jan. 'Maar dat moeten we ook, omdat dit ons werk is, dat kan niet anders'.

Hij is daarom ook niet helemaal tevreden met de plannen die nu op tafel liggen. De gemeente Winterswijk maakte vorige week bekend dat de best mogelijk oplossing voor Dennenoord herverkaveling van het terrein is. De drie bedrijven worden dan naar voren geplaatst. De buurt heeft er dan minder last van.

'Herverkavelen vind ik op zich prima', zegt Jan. 'Maar de bestemming die erop zit, dat moet anders. Wij zijn zware industrie en hebben een bestemming 5.1 nodig. Daar hebben we ook een vergunning voor. Maar zo lang die bestemming er niet op zit, kunnen wij ons werk hier gewoon niet doen'. Het bedrijf heeft recent een schrootschaar gekocht waarin ijzer verpulverd wordt. Die mag alleen maar gebruikt worden bij zware industrie. De familie is al 15 jaar bezig en wil dat er nu een oplossing komt. 

Donderdagavond praat de commissie van de gemeente Winterswijk over het onderwerp en aan het eind van deze maand wordt een definitief besluit genomen. 'Definitief? Als de raad hiermee akkoord gaat, dan wordt onze strop opgehangen. Wij vechten voor onze rechten en als wij naar de rechter moeten, dan doen we dat', zegt Jan. 

Zie ook: Recyclebedrijven mogen op Dennenoord in Winterswijk blijven